Biodanza
Santiago Chile. 19 February 2010
I arrived yesterday after a last minute flight full of difficulties due to the carnival holiday. Like so many who interrupted everything they were doing and travelled from somewhere in Europe or Latin-America to arrive on time to pay homage to darling Rolando Toro, I arrived apprehensively, emotional and with a chest full of embraces and tears to exchange with my companions.
So many times we have travelled to dance and celebrate life in our courses and congresses throughout the world and I thought I could not miss the chance to also be present in the hour of tears, sadness and rituals of bonding. I know that many companions would have done anything to also be present, but it was impossible. We knew that they were present in spirit and heart. Almost the entire family of Rolando was there as well as many facilitators that have accompanied him in these more than forty years since the beginning of Biodanza.
Rolando had a serene appearance. He died in the hospital room while a nurse was arranging his bed and the family was outside waiting to enter. He had a cardiac attack and did not respond to the attempts to revive him. I believe that he thought it was his moment to depart. We spent yesterday afternoon giving support to one another and when someone new arrived they crossed the room to see Rolando. The burial ritual at the funeral was beautiful with all the spoken poems, declarations of love and gratitude to he who gave so much to the world.
At the end of the ceremony, Raul Terren (Rolando’s son-in-law) asked me to play two songs so that we could all sing together. We chose the songs that Rolando adored and always used n Biodanza. With the words of a poet who was also a lover of life, Vinicios de Moraes: "Eu sei que vou te mar" (I know I will love you) and "Se todos fossem iguais a voce" (If all were equal to you), it was beautiful and emotional. For me, it had never made so much sense to strum the chords of my guitar with my fingers and emotion. Rolando told me so many times when he saw me playing guitar that I am an Orpheus, in this moment I felt I was playing music for his passing.
Today at the funeral more people arrived from all parts of the worlds, travelling hours and hours and overcoming whatever obstacles that were in order to be able to participate in a little of the closing of the farewell. I felt a profound love for my “brothers” of Biodanza and we like the biological sons felt it was farewell to a father. Each embrace and cry was followed by a gesture of affirmation of brotherhood and hope to continue spreading Roland’s work together. The Toro family expressed their feelings in the hour of the burial and it was a moment of profound generosity to gather the world family of Biodanza.
I believe that Rolando had a ritual as he would have liked. We heard in the final moments the Partitas of Bach, as he desired. The pain of his loss was embezzled with a profound feeling of love and gratitude. He was honored, revered and sacralised as the creator of a grand hymn of love. May his poem continue sounding in us, also brief passengers in eternity.
Antonio Sarpe
|
What are the five lines of 'Vivencia 'in Biodanza?
- Vitality: to feel our energy, our impulse to face the world
- Sexuality: to feel desire and pleasure from our sensuality
- Creativity : to be creative in every day of our lives
- Affectivity: to feel tenderness and respect for Universal Life
- Transcendence: to go beyond our own ego to reach higher levels of integration within Humanity, Nature and Universe.
Biodanza is een systeem voor menselijke integratie, gezondheid en persoonlijke groei. Het is ontwikkeld in de jaren rond 1960 door Rolando Toro Araneda. Biodanza is gebaseerd op de wetenschap van de antropologie en de biologie. Biodanza is de dans van het leven. Het is afgeleid van "bios" dat leven betekent en "danza" dat het beste vertaald kan worden als "samenhangende bewegingen die vol van betekenis zijn". Biodanza is dansen met bewegingen vanuit het hart om een nieuwe manier van leven te creëren. Biodanza werkt met een combinatie van muziek, beweging en emotie. Door de muziek wordt je lichaam in beweging gezet en de bewegingen die je maakt, zijn de vertaling van de emoties die je voelt op dat moment. In Biodanza wordt gewerkt met het gezonde, lichte deel in jezelf, hierdoor ontdek je tijdens de dansen en oefeningen dat je intens kunt genieten van elk moment in je leven. Biodanza geeft je de mogelijkheid om jezelf te (her)ontdekken. Om je te verbinden met jezelf en met anderen. Er wordt gewerkt met vijf lijnen:
De dansen en oefeningen nodigen je uit om expressie te geven aan je emoties, waardoor je je fit voelt en je in contact komt met je verlangens en gevoelens van intens plezier. Ook geeft Biodanza je de mogelijkheid om je creativiteit te uiten en wordt je aangemoedigd om je gevoelens van liefde en respect te uiten, waardoor je eraan herinnerd wordt dat er mensen zijn die om je geven en van je houden, zodat je het niet alleen hoeft te doen in het leven. Rolando Toro Araneda zegt hierover:
Biodanza is een proces. Het is een manier van leven. Het doel van Biodanza is het bereiken van menselijk geluk en welzijn, een goede algemene gezondheid en een nieuwe visie op het leven. Sinds het ontstaan van Biodanza heeft deze vorm van dans een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Er is veel onderzoek gedaan naar de effecten ervan en inmiddels wordt op heel veel plaatsen in de wereld op deze manier gedanst. In Europa zijn onder andere scholen ontstaan in Noorwegen, Duitsland, België, Nederland, Engeland, Frankrijk, Oostenrijk en Italië. Er is een school in Zuid Afrika en natuurlijk zijn er scholen in Zuid Amerika, waar de wortels liggen van Biodanza. De effecten die sinds het ontstaan van Biodanza zijn vastgesteld, zijn voor de meeste deelnemers dezelfde, ongeacht hun achtergronden of persoonlijkheden. |
Rolando Toro Araneda
De grondlegger van Biodanza Professor Rolando Toro Araneda, werd in geboren in 1924 in Chili. Hij is gediplomeerd psycholoog, antropoloog, dichter en schilder. Hij was professor in expressive en creative psychologie en bekleedde een leerstoelvoor psychologie en creatieve kunst aan de universiteit van Santiago de Chili.
Als onderwijzend lid van "het centrum van antroplogische Geneeskunde" aan de medische faculteit hield hij zich zeer intensief bezig met het onderzoeken van bewustzijnsverruiming. Aan het instituut voor onderzoek aan de psychiatrische kliniek in Santigo de Chili onderzocht hij neorlogische aspecten van geestesziekten verder is hij nog 14 jaar werkzaam geweest als psychotherapeut in zijn eigen praktijk.